تور گرجستان ارزان: 10 حقیقت جالب در خصوص تفلیس که نمی دانستید - سبزا

با ما سفر کنید و با تور گرجستان ارزان از زیباترین کشور اروپا دیدن کنید و شهر زیبای تفلیس را ببینید.

سنت ها، بناهای کهن، فرهنگ خاص و جذابیت روزگار باستان، چیزی است که در تفلیس انتظار شما را می کشد و همین موضوع باعث شده تا سفر به این شهر، هواداران خاص خودش را داشته باشد. در تفلیس، داستان باشکوهی از کشوری کوچک را خواهید شنید که بیش از 200 موزه و حدود 12 هزار بنا و اثر مختلف، متعلق به دوره های گوناگون را در خود جای داده است که در این میان، بعضی از این آثار در لیست میراث جهانی یونسکو هم دیده می شوند.

تفلیس جایگاه خود را میان مقاصد محبوب ایرانی ها هم پیدا نموده است و اکنون تورهای متنوع تفلیس از آژانس های مختلفی برای سفر به گرجستان عرضه می شود. اگر برای سفر به تفلیس برنامه ریزی می کنید، با یاری خبرنگاران می توانید برترین تور گرجستان را پیدا و سفرتان را مقرون به صرفه تر برنامه ریزی کنید.

قبل از سفر به تفلیس در خصوص این شهر، بیشتر بدانید.

قدمت اولین سکونت گاه تفلیس به دوران باستان برمی شود

سکونت گاه باستانی نزدیک منطقه قدیمی تفلیس، در آغاز به خاطر توسعه مسیرهای تجاری شکل گرفته است. شرایط آب وهوایی تفلیس با منابع آب گرم و حاوی سولفور باعث نام گذاری آن شده است. کلمه در زبان گرجی به معنای گرم است. با توجه به اکتشافات باستان شناسی، قلمرو تفلیس در دوران باستان محل سکونت انسان بوده است. این شهر در قرن های اول تا دوم میلادی نیز یک شهر کوچک بوده است.

تفلیس میزبان قدیمی ترین کلیسا است

کلیسای Anchiskhati قدیمی ترین کلیسا در تفلیس است. این کلیسا به وسیله پسر واختانگ گرگ سر در قرن ششم ساخته شد. این کلیسا در ابتدا برای مریم مقدس ساخته شده بود؛ ولی در قرن هفدهم نمادی از مسیح از کلیسای جامع Anchis به این کلیسا منتقل شد و بعد از آن، نام کلیسا به Anchiskhati تغییر کرد.

بخشی از تفلیس سیدآباد نام داشت

در آغاز، تفلیس محدوده Abanotubani تا تندیس 300 Aragveli در خیابان Gorgasali را پوشش می داد. در قرن هفدهم جانشین شاه عباس اول با گروهی از مسلمانان به این منطقه مهاجرت و در آن سکونت کرد. این منطقه از آن موقع به بعد سیدآباد نام گرفت.

منطقه بیرون از دیوارهای شهر، شهر بیرونی نامیده می شد

محدوده میدان آزادی امروزی و خیابان های روستاولی، پوشکین و باراتاشویلی در زمان های قدیم، شهر بیرونی نامیده می شدند. چون بیرون از دیوارهای اصلی شهر پیشرفته بودند. در زمان قرون وسطی، اشراف شهر در این منطقه کاخ ها و عمارت هایی ساختند. اولین مراکز تجاری شهر یعنی کاروانسراها در همین بخش از شهر ساخته شده اند.

اولین چاپخانه در تفلیس

در ابتدای قرن هجدهم، واختانگ ششم اولین چاپخانه تفلیس را ساخت. در سال 1709 اولین کتاب در تفلیس منتشر شد. در سال 1712 دومین کتاب شوالیه پلنگینه پوش ـ که یک حماسه مشهور گرجی نوشته شوتا روستاولی است ـ منتشر شد. ساختمان این چاپخانه بین کلیسای Sioni و Anchiskhati واقع شده است. امروزه آن چه که از آن به جای مانده، فقط یادبودی است که نشان می دهد چاپخانه ای در این جا وجود داشته است.

تفلیس به آرامی به یک شهر اروپایی تبدیل می شود

از سال 1801، پادشاهی Kartl-Kakheti بخشی از امپراتوری روسیه شد. فرمانروایان تازه فورا توسعه و توسعه شهر را آغاز کردند. معماری شهر تفلیس در این دوره به معماری دوره کلاسیک در اروپا و روسیه شباهت دارد. البته المان های معماری گرجی مثلا بالکن های چوبی و تزییناتی با شیشه های رنگی، راهروهای نقاشی شده و پلکان های گرد، به این سبک معماری اضافه شده است.

اولین وسیله حمل و نقل عمومی تفلیس کونکا نام داشت

کونکا تراموایی بود که با اسب روی ریل باریک کشیده می شد. این وسیله حمل و نقل در سال 1883 به ساکنان تفلیس معرفی گردید. این وسیله می توانست تا 20 مسافر را جابه جا کند. در سال 1904، تراموای برقی به شهر آمد. در عرض دو سال خط تراموا به 16 کیلومتر رسید. در سال 1912 خط تراموا به 45 کیلومتر رسیده بود.

اولین تمبر پستی امپراتوری روسیه در تفلیس چاپ شد

تمبر پستی Tbilisi Unica در سال 1857 در تفلیس چاپ شد. این تمبر اولین تمبر پستی نه تنها در گرجستان بلکه در کل امپراتوری روسیه بود.

کاراچوگلی و کینتو بخشی مهم از جامعه تفلیس بودند

کاراچوگلی، مردمی با موقعیت اجتماعی پایین بودند؛ ولی اصول اخلاقی خاص خود را داشتند. آن ها از بی عدالتی بیزار بودند و برای دفاع از حقوق مظلومان، یتیمان و ضعیفان تفلیس، مبارزه می کرند. این افراد پوشش اختصاصی خود را داشتند که بالاپوشی بلند و سیاه به نام چوخا بود که همراه با پیراهن ابریشم سرخ و کمربندی نقره ای می پوشیدند.

کنتوها نیز فروشندگان خیابانی بودند که کار خود را در خیابان های تفلیس با فروش میوه و سبزی روی سینی های بزرگ آغاز می کردند. علاوه بر این، اجناس دست دوم هم می فروختند. این دسته از اهالی تفلیس هم لباس خاص خود را داشتند که شامل شلوارهای گشاد، کمربند، شال قرمز و پیراهن بود.

زندگی اجتماعی قرن نوزدهم تفلیس را نمی توان بدون این دو گروه تصور کرد.

تفلیس فقط برای 4 سال، مرکز جمهوری مستقل گرجستان بود

بعد از انقلاب سال 1917 در روسیه، کمیته ویژه ای تشکیل شد و در تاریخ 26 مه سال 1918، استقلال این کشور را گفت. تفلیس مرکز جمهوری دموکراتیک گرجستان بود و فقط چهار سال طول کشید. در 25 فوریه 1921 ارتش سرخ بولشویک ها به تفلیس حمله کردند و آن را تصرف کردند. به این ترتیب این کشور استقلالش را برای مدت 69 سال دیگر هم از دست داد.