ببینید ، پارک های جیبی زیبا در شهرهای شلوغ دنیا ، از دیوارهای بتنی این شهر گیاه می روید - سبزا

به گزارش خبرنگاران، چشم اندازهای شهری امروز بسیار متفاوت با گذشته و اغلب پوشیده در فضاهای بتنی و آسفالتی کسل کننده است که گذراندن اوقات فراغت را برای مردم با مشکل روبرو کرده است. در واقع نمای کلی شهرهای امروز، به ویژه کلانشهرهای پرجمعیت را آسمان خراش هایی فرا گرفته که دوش به دوش هم قد علم کرده و کمترین فضا را برای توسعه مکان هایی با هدف دعوت مردم به استراحت به جا گذاشته است.

با این حال مدیران در بسیاری از شهرهای جهان کوشیده اند در همین فضاهای زمخت، پارک هایی کوچک و سبز به وجود بیاورند تا نه تنها مردم را از شلوغی های شهر در محیطی دنج گرد هم بیاورند، بلکه قابلیت تنفس هوای پاک را در میان فضاهای سراسر آلوده شهرها امکان پذیر کنند. این افراد به تدریج در حال ایجاد بیشترین پارک های سبز در کمترین فضای موجود شهری هستند و حتی از پشت بام ها و دیوارهای سازه های بزرگ نیز برای این منظور بهره می گیرند تا در نهایت، شهرهایی زیست پذیرتر نسبت به چند دهه گذشته به وجود بیاورند.

انواع پارک های جیبی

اگرچه پارک های جیبی همگی به فضاهای سبز کوچکی اشاره دارد که اغلب در منطقه های از شهرها با بیشترین تراکم سازه ای احداث می شود، با این حال این مکان های پایدار به سه گروه پارک های فعال، پارک های غیرفعال و پارک های انگیزشی تقسیم می شود.

پارک های جیبی فعال به پارک های اجتماعی نسبتاً کوچکی اشاره دارد که در آن ها، زمینه لازم برای انجام فعالیت های جسمی از طریق کاربران فراهم آورده است. در واقع عنوانی که برای این پارک ها انتخاب شده، بر اساس کاربری های آن ها بوده است و به همین دلیل، وجود تجهیزات بازی و ورزشی نظیر زمین های بسکتبال و والیبال در چنین فضاهایی به وفور به چشم می خورد.

در پارک های جیبی غیرفعال، تمرکز خاصی بر کاربری فضا از طریق شهروندان نشده است و به همین دلیل، چنین فضاهایی اغلب پوشش هایی گیاهی را در مکانی بسیار کوچک فرا گرفته است. در واقع پارک های جیبی غیرفعال فضاهایی کوچک با پوشش های سبز را در کنار نیمکت هایی برای نشستن در بر گرفته است که در آن ها غیر از پیاده روی، قابلیت انجام سایر فعالیت های جسمی برای کاربران فراهم نیامده است.

پارک پیلی در میدتاون منهتن، شهر نیویورک، در سال 1967 به عنوان یکی از اولین پارک های جیبی و فضاهای عمومی خصوصی در ایالات متحده افتتاح شد. البته ایده کلی پارک های پاکتی پس از جنگ جهانی دوم و برای غلبه بر فضای روحی افسرده در آن زمان اجرا شد تا مردم بتوانند با پیاده روی کوتاه مدت به مکانی بانشاط دسترسی داشته باشند. اکنون شهرهای مسکو، سنگاپور، سیدنی، وین و شنژن به عنوان شهرهایی شناخته می شوند که بیشترین پارک های پاکتی و فضاهای سبز مینیاتوری را در بر دارند.

پارک های انگیزشی

پارک های انگیزشی که ظاهری متفاوت با پارک های دیگر دارد، نسبت به دو دسته قبل، فضاهایی بسیار کوچک را در بر می گیرد و جایی برای حضور شهروندان در خود ندارد. در واقع چنین فضاهایی، پوشش های گیاهی بسیار کوچکی را در محیط هایی بسیار پرتردد شامل می شود، که تماشای اتفاقی آن ها می تواند انگیزه شهروندان را به ایجاد فضاهای سبز کوچک در محوطه های باز، پشت بام ها و حتی دیوارهای عمودی منازل خود افزایش دهد. لیوژو در چین با داشتن بیش از 40 هزار درخت، دیوارهای سبز و یک میلیون گیاه که هر ساختمان شهر را پوشانده است، با عنوان شهری در دل طبیعت شناخته می شود.

سیر تکاملی پارک های جیبی

امروزه وجود فضاهای سبز بزرگ به واسطه توسعه شهری با هدف افزایش سازگاری با رشد جمعیت، نسبت به گذشته از اهمیت کمتری در میان مدیران و شهرنشینان برخوردار شده است و در عوض، برنامه ریزان در تلاش هستند پارک هایی پایدار و کوچک را به تعداد بیشتر و در فاصله های نزدیک تر به یکدیگر ایجاد کنند تا امکان حضور مردم را در چنین فضاهایی برای بهره گیری بهینه از مزایای آن ها فراهم بیاورند. پارک های جیبی به علت کاربری ویژه خود برای مردم همه روزه از محبوبیت بیشتری در میان معماران برخوردار می شود و جالب این که همه روزه سیر تکاملی خود را در جهت ایجاد فضاهای سبز سازگار با نیازهای شهروندان سپری می کند.

اگرچه مدیران اغلب به توسعه پارک های جیبی در منطقه ها پرازدحام و با کمترین دسترسی به فضاهای سبز شهری گرایش بیشتری دارند، با این حال محبوبیت چنین فضاهایی در میان شهروندان همواره در حال افزایش است و همین امر حتی صاحبان مراکز تجاری، کافه ها و رستوران ها را به ایجاد فضاهای سبز کوچکی در مقابل محل کسب و کار خود سوق داده و همین امر، به واسطه جذب مردم به حضور در پارک های کوچک، اقتصاد این کسب و کارها را رونق بخشیده است.

واقعیت جالبی که در مورد پارک های جیبی وجود دارد این است که چنین فضاهایی در زمان ظهور خود در شهرها اغلب در مکان های بدون استفاده شهری اتفاق می افتاد و همین امر، نشاط را برای منطقه ها میزبان خود به ارمغان می آورد، ضمن این که به کاهش نرخ وقوع جرم در آن ها منجر می شد. امروزه بسیاری از مدیران حتی از کمترین فضای موجود بین دو ساختمان نیز برای توسعه پارک های جیبی بهره می گیرند که این اقدام به افزایش شور شهروندی و قابلیت برقراری ارتباطات اجتماعی میان ساکنان منطقه میزبان منجر می شود که چنان چه در چنین فضاهایی زمینه برای بازی بچه ها نیز فراهم بیاید، کاربری فضاها برای مردم دوچندان نیز خواهد شد.

ویژگی های یک پارک جیبی پیروز

طراحی یک پارک جیبی زمانی پیروزیت آمیز خواهد بود که با توجه به فضای موجود، بیشترین نیاز ساکنان اطراف را برآورده کند. گاهی مدیران به علت کمبود فضا، تنها از دیوار یک مجتمع بلند برای کاشت گیاهان بهره می گیرند، با این حال از طریق ایجاد سایه برای فضاهای داخلی سازه، مصرف انرژی شهری را برای خنک سازی آن به حداقل می رسانند، ضمن این که چشم اندازهایی سبز و زیبا را برای مجتمع و حتی منطقه به وجود می آورند. از سوی دیگر، معماران ممکن است از کمترین فضای موجود اطراف سازه ها برای نصب تجهیزات بازی بچه ها بهره بگیرند و از این طریق، نه تنها بچه ها بلکه والدین آن ها را گرد هم بیاورند و شور منطقه را افزایش دهند.

پارک سوهو (Soho) در لندن یکی از پیروز ترین پارک های جیبی جهان به شمار می رود که دسترسی به آن از تمام نقاط پارک فراهم آمده است. وجود میزهای تنیس متعدد در این فضای عمومی، زمینه را برای گرد هم آمدن بزرگسالان هنگام غروب فراهم آورده و این در حالی است که برآمدگی های سراسر پارک با ارتفاعات متفاوت، حضور پرشور بچه ها را همراه با والدین خود برای بالا و پایین رفتن از این تپه های زیبا لذت بخش کرده است.

منبع: ایمنا