اثر خطرناک بی خوابی طولانی مدت ، 72 ساعت بیداری با بدن چه می نماید؟ - سبزا

تا به حال فکر نموده اید که چقدر می توانید بدون خوابیدن، بیدار بمانید؟ ببینید وقتی کم خواب هستید چه اتفاقی از نظر جسمی و روحی برای شما می افتد.

نداشتن خواب کافی، قضاوت شما را مختل می نماید و انجام انواع کار ها را سخت تر می نماید.

بیشتر افراد در مقطعی از زندگی طعم کم خوابی را تجربه خواهند کرد. در حالی که کمبود خواب گاه به گاه ممکن است چندان مهم به نظر نرسد، تأثیر آن می تواند شدید باشد و اثرات آن می تواند باقی بماند و اگر آن را به یک عادت تبدیل کنید، نخوابیدن کافی می تواند عواقب شدیدی بر سلامتی شما داشته باشد.

تری کرال، RN، یک مربی خواب بالینی معتبر مستقر در فیرفکس، ویرجینیا، می گوید: ما هنوز به طور کامل اهمیت خواب را درک ننموده ایم. خواب، همراه با رژیم غذایی و ورزش، اساس سلامتی را تشکیل می دهد.

او اضافه می نماید که آن ها آنقدر به هم مرتبط هستند که هر یک از آن ها باید در اولویت باشند.

کم خوابی مزمن ما را در معرض خطر ابتلا به بیماری های جدی مانند چاقی، بیماری قلبی و دیابت قرار می دهد. در طول خواب، بدن هورمون هایی ترشح می نماید که به کنترل اشتها، متابولیسم و پردازش گلوکز یاری می نماید. خواب ضعیف می تواند منجر به افزایش فراوری کورتیزول در بدن گردد که به عنوان هورمون استرس نیز شناخته می گردد. علاوه بر این، به نظر می رسد کم خوابی هورمون های دیگر را از بین می برد. انسولین کمتری پس از خوردن غذا ترشح می گردد و این به همراه افزایش کورتیزول ممکن است منجر به افزایش بیش از حد گلوکز در جریان خون و در نتیجه افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع 2 گردد.

همه افراد متفاوت هستند، اما طبق گفته مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری، بزرگسالان باید هر شب بین هفت تا نه ساعت بخوابند. برخلاف تصور رایج، خوابیدن یک یا دو ساعت اضافی در آخر هفته نمی تواند خواب از دست رفته ای را که ممکن است در طول یک هفته شلوغ تجربه نموده اید، جبران کند. پایبندی به برنامه خواب ثابت برترین راه برای تنظیم ساعت بدن است.

در اینجا آنچه برای بدن اتفاق می افتد زمانی که شما نمی خوابید، شرح داده شده است:

در 24 ساعت: اختلال در هماهنگی، حافظه و قضاوت

جان کلاین، استادیار روانشناسی بالینی در دانشکده پزشکی ییل شرح می دهد که پس از 24 ساعت بی خوابی، هورمون های استرس (به ویژه کورتیزول و آدرنالین) افزایش می یابد تا خستگی ما را جبران کند و به عملکرد خود یاری کند.

دکتر کلین می گوید: مغز در کوشش است تا با نداشتن فرصتی برای تتازه قوا کنار بیاید، بنابراین ما این هورمون های استرس را برای فعال نگه داشتن بدن داریم.

بر اساس تحقیقات گذشته، عواقب محرومیت از خواب در 24 ساعت با اختلال شناختی فردی با محتوای الکل خون 0.1 درصد قابل مقایسه است. به گفته کلینیک کلیولند، شما در این زمان واکنش کاهش یافته، گفتار نامفهوم و تفکر کند دارید. (در بیشتر استان ها، حد مجاز الکل برای رانندگی قانونی 0.08 درصد است.)

بسته به کاری که انجام می دهید، این سطح از اختلال شناختی می تواند خطرناک باشد.

کلاین به تحقیقاتی اشاره می نماید که نشان می دهد افراد پس از کار کردن در یک شیفت شب، به علت خواب آلودگی در معرض خطر تصادفات رانندگی هستند.

در یک مطالعه کوچک که در سال 2016 در مجله تحقیقات خواب منتشر شد، 29 مرد جوان سالم به مدت 24 ساعت بیدار ماندند و معین شد که کمبود خواب باعث می گردد آن ها خاطرات نادرست را به خاطر بیاورند.

کرال می گوید: قضاوت تحت تأثیر قرار می گیرد، حافظه مختل می گردد و توانایی تصمیم گیری و هماهنگی چشم و دست بدتر می گردد. او می گوید، شما بعلاوه تمایل دارید که از نظر احساسی واکنش پذیر باشید، توجه کاهش می یابد، شنوایی مختل می گردد و خطر مرگ در اثر تصادف مرگبار افزایش می یابد.

در 36 ساعت: سلامت جسمی تأثیر منفی می پذیرد

اکنون سلامتی شما در خطر است. کرال شرح می دهد که سطوح بالای نشانگر های التهابی در جریان خون وجود دارد که در نهایت می تواند منجر به بیماری های قلبی عروقی و فشار خون بالا گردد. در طول یک شب خواب سالم، فشار خون حدود 10 تا 20 درصد کاهش می یابد. (طبق گفته کلینیک مایو، افت فشار خون کمتر از 10 درصد در طول شب، نشانه ای از الگوی نامنظم فشار خون است.)، اما اگر خواب به طور مزمن قطع گردد یا اصلاً اتفاق نیفتد، بالا ماندن فشار خون ممکن است یک عامل خطر برای افرادی باشد که از فشار خون بالا رنج می برند.

علاوه بر این، هورمون ها تحت تأثیر قرار می گیرند به این معنی که احساسات شما می توانند در همه جا خودشان را نشان بدهند. کلاین می گوید از آنجایی که بدن شما به پمپاژ کورتیزول به جریان خون ادامه می دهد، ضربان قلب و فشار خون شما را بالا می برد تا شما را هوشیار نگه دارد، استرس مداوم می تواند احساس اضطراب و نوسانات خلقی را افزایش دهد.

کلاین می گوید: اگر قبلاً بداخلاق بودید، این علائم احتمالاً بعد از 36 ساعت نخوابیدن بدتر هم می شوند. هر چیزی که در 24 ساعت اتفاق می افتد، در ساعت 36 بدتر می گردد.

اختلال شناختی نیز بسیار شدیدتر می گردد. میشل درروپ، روانشناس و مدیر برنامه پزشکی خواب رفتاری در کلینیک کلیولند، می گوید: احتمالاً احساس تنبلی و تاخیر در زمان واکنش، حافظه مه آلود و ناتوانی در تمرکز، ناتوانی در یادگیری اطلاعات تازه و پردازش نشانه های اجتماعی خواهید داشت.

مطالعه دیگری که 35 دانشجوی مقطع کارشناسی را به مدت 36 ساعت بیدار نگه داشت، نشان داد که این گروه به کندی متوجه تغییرات در محیط خود می شدند و پاسخ تاخیری به محرک های تازه در محیط اطراف خود داشتند.

در 48 ساعت: ریزخوابی و بی نظمی

دکتر درروپ می گوید که در 48 ساعت، شما با کمبود خواب شدید روبرو هستید.

درروپ می گوید که بدن آغاز به شکل دادن خواب های کوچک می نماید؛ همان استراحت های 3 تا 15 ثانیه ای که در طی آن مغز شما خاموش می گردد. چشمان شما لزوما بسته نمی شوند و ممکن است مطلعانه از آنچه در حال رخ دادن است مطلع نباشید، اما مغز شما برای چند ثانیه در حال آفلاین شدن است.

بر اساس تحقیقات، امواج مغزی مقدار گیری شده به وسیله الکتروانسفالوگرام نشان می دهد که در طول خواب کوتاه، هم تفاوت ها و هم شباهت هایی با چهار مرحله خواب وجود دارد.

حسام الشریف، پزشک متخصص ریه و متخصص خواب در کلینیک مایو در ائوکلر، می گوید: پس از دو روز بی خوابی، شاهد افزایش تحریک پذیری، اضطراب، حافظه مه آلود و اختلال در تفکر خواهید بود.

بعضی از افراد حتی ممکن است با توهم روبرو شوند و چیز هایی که واقعا وجود ندارند را ببینند یا صدا هایی بشنوند. دکتر الشریف می افزاید: بعضی افراد احساس افسردگی می نمایند و بعضی ممکن است سرخوش شوند.

تحقیقات نشان می دهد که سیستم ایمنی بدن نیز آسیب می بیند. در مطالعه ای بر روی 16 داوطلب که مجبور بودند به مدت 72 ساعت از خواب چشم پوشی نمایند، محققان دریافتند که سلول های NK یا سلول های کشنده طبیعی پس از 48 ساعت بیداری 37 درصد کاهش می یابد. سلول های NK نقش کلیدی در مبارزه با ویروس ها و تشکیل تومور دارند.

در ساعت 72: نقایص عمده شناختی و توهمات

کرال می گوید پس از ساعت های طولانی بی خوابی، انتظار کمبود های قابل توجهی در تمرکز، انگیزه، ادراک و سایر فرآیند های فکری بالاتر را داشته باشید.

مطالعه ای که در Comprehensive Psychiatry منتشر شد، 12 فضانورد را مورد مطالعه قرار داد که به مدت 72 ساعت در انزوا یا 72 ساعت محرومیت از خواب قرار گرفتند. گروهی که مجبور بودند سه روز بیدار بمانند، در مقایسه با گروهی که مجبور بودند سه روز در تنهایی زندگی نمایند، ضربان قلب، خلق منفی بالاتر و احساسات مثبت کمتری داشتند.

کلاین می گوید که با این کمبود خواب بسیار ناکارآمد خواهید بود. مغز در حال مبارزه با تمایل به خاموش شدن است و این شرایط احساسی واقعا شنماینده ای ایجاد می نماید.

خواب های کوتاه نیز از نظر طول و دفعات افزایش می یابند.

کلاین می گوید که این یک واکنش محافظتی از سوی بدن است، اما آن لحظات زودگذر استراحت غیرارادی بسیار خطرناک است، به ویژه اگر پشت فرمان باشید، با تجهیزات سنگین کار می کنید یا مسئول تصمیم گیری در محل کار هستید.

افراد مسن تری که 5 ساعت یا کمتر می خوابند ممکن است در معرض خطر ابتلا به چندین بیماری مزمن قرار بگیرند.

افرادی که شب ها نمی خوابند، بیشتر در معرض ابتلا به دیابت و بیماری قلبی هستند.

الشریف می گوید: پس از گذشت 72 ساعت بی خوابی، این زمانی است که فکر برای تماشا و شنیدن هرگونه توهم، هذیان و پارانویا آماده است.

منبع: برنا