کشاورزی که با دست خالی به جنگ کم آبی ارومیه رفته - سبزا

احترام محمد در گفت و گو با خبرنگار خبرنگاران با اشاره به اینکه چند سال پیاپی، فراوری نماینده برتر کشاورزی در آذربایجان غربی شده است، توضیح داد: کار خود را از سال 92 برای اولین بار در روستای بالانج ارومیه با اعتبار 30 میلیون تومان در زمینی به مساحت یک هکتار آغاز کردم.

محمد خاطر نشان کرد: مصرف آب کم نسبت به محصولات دیگر با توجه به مشکل کم آبی، سرمایه کم در مقابل سود بالا، مقاومت این محصول در برابر آفت ها و سرما زدگی با توجه به آب و هوا سرد استان از علل اصلی انتخابم برای کشت محصول زعفران بوده است.

وی با اشاره به اینکه محصول زعفران در فصل سرد سال رشد می نماید، یادآور شد: محصول زعفران در هر بار کشت خود به دو بار آبیاری احتیاج دارد و با توجه به اینکه در فصل پاییز و زمستان اوج بارندگی های استان است احتیاجی به آبیاری این محصول نیست و به وسیله بارندگی ها آب مورد نظر این محصول تامین می گردد.

وی با تاکید به اینکه از هر هکتار محصول زعفران در صورت کشت اصولی می توان 3.5 کیلوگرم زعفران برداشت کرد، اظهار کرد: در امسال و با استفاده از پیازهای 14 گرمی توانستیم 3.5 کیلو زعفران برداشت کنیم که یک اتفاق مهم به حساب می آید.

این بانوی کارآفرین در مورد اشتغال زایی کاشت این محصول نیز تاکید نمود: به طور متوسط در هر هکتار زمینی که محصول زعفران کاشت می گردد به صورت مستقیم و غیر مستقیم برای 250 نفر اشتغال زایی ایجاد نموده که اگر سرمایه گذاران بخش خصوصی در حوزه بسته بندی پای کار بیایند این تعداد افزایش خواهد یافت.

وی ادامه داد: اگر با روشهای اصولی و با دانش نوین محصول زعفران کشت گردد میزان سودی که در طول 10 سال به دست خواهد آمد در 4 سال به دست خواهد آمد.

محمد، حمایت های دولتی را از طرح های زود بازده کشاورزی، کافی ندانست و گفت: جهاد کشاورزی، دولت و صندوق کار آفرینی امید در شرایط فعلی از طرح های زود بازده و محصولات کم آب بری که می توانند جایگزین محصولات پرآب بری همچون چغندر و هندوانه گردد حمایت نمایند.

وی ادامه داد: دولت از دانش آموختگان کشاورزی استان که دارای استعداد و پتانسیل بالا برای فراوری هستند ولی به دلیل نداشتن سرمایه بیکار هستند حمایت نمایند.

محمد تاکید نمود: کشت محصول زعفران با توجه به کمبود آب در روستاهای استان به منظور جلوگیری از حفر چاه های غیرمجاز در روستاهای استان و کاهش آب های زیر زمینی می تواند جایگزین خوبی برای محصولات پر آب بر شده و در کنار افزایش بهره وری و سود آوری، مشکل کمبود آب روستا ها را حل نماید.