رژیم درمانی دیابتی ها

به گزارش سبزا، دیابت نوع 2 از اختلال فعالیت سلولهای بتای پانکراس در ترشح مقدار کافی انسولین ناشی می گردد. در این اختلال گاهی ترشح انسولین کاهش نشان می دهد ولی در بعضی موارد هم بالا رفتن مقدار انسولین را شاهد هستیم؛ جالب اینکه در پاره ای موارد در حضور انسولین کافی سلولهای فرد نسبت به انسولین مقاومت نشان می دهند.

رژیم درمانی دیابتی ها

رژیم درمانی دیابتی ها

نویسنده: دکتر ایرانزاد فوق تخصص غدد بچه ها، عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران

دیابت نوع 2 از اختلال فعالیت سلولهای بتای پانکراس در ترشح اندازه کافی انسولین ناشی می گردد. در این اختلال گاهی ترشح انسولین کاهش نشان می دهد ولی در بعضی موارد هم بالا رفتن اندازه انسولین را شاهد هستیم؛ جالب اینکه در پاره ای موارد در حضور انسولین کافی سلولهای فرد نسبت به انسولین مقاومت نشان می دهند. معمولاً در یک فرد سالم بزرگسال، قند خون ناشتا حدود 110-80 است. بعد از خوردن صبحانه اندازه قند بتدریج بالا می رود اما مجدداً به صورت تدریجی تا دو ساعت بعد این قند تحت تأثیر انسولین در سلولها به مصرف رسیده و از اندازه آن کاسته می گردد. در حالی که در یک فرد دیابتی قند دو ساعت بعد همچنان بالا می ماند که بیانگر این مطلب است که این قند به مصرف نرسیده است؛ این امر می تواند ناشی از مقاومت سلولها نسبت به انسولین و وارد نشدن آن به سلول و عدم مصرف آن است. در نتیجه قند به اسم یک ماده توکسیک در بدن فرد عمل نموده و بتدریج عوارض خود را بر روی کلیه، چشم، سیستم عصبی و حتی رشد اعمال می نماید.

اتیولوژی و اپیدمیولوژی:

عوامل متعددی در ایجاد دیابت نوع 2 دخیل اند چنانچه این بیماری را یک بیماری با عوامل ایجاد نماینده مولتی فاکتوریال می نامند. از مهمترین این عوامل می توان به سابقه فامیلی ابتلا به این بیماری اشاره نمود؛ چاقی، ابتلا به بیماری های مزمن دیگر چون اختلالات قلبی - عروقی و فشار خون بالا از دیگر عوامل ابتلا به این بیماری هستند.

شیوع:

در کشور ما حدوداً 7 درصد افراد بزرگسال که تقریباً 4/5 - 4 میلیون نفر را شامل می شوند به دیابت آشکار مبتلا هستند. حال آنکه کارشناسان برآورد نموده اند که حدود 15 درصد جمعیت بزرگسال ما به دیابت پنهان مبتلا هستند. در واقع دیابت پنهان نوعی از دیابت نوع 2 است که در آن قند فرد به معیارهای تشخیص بالینی دیابتی بودن نرسیده است اما فرایند افزایش تدریجی را داراست که به مرور زمان اثرات آن بر روی سیستم های داخلی نظیر کلیه ها اعصاب و قلب و عروق نمایان می گردد. این افراد به خاطر درگیری کلیه ها دچار دفع بیش از حد سدیم و پتاسیم می شوند و متعاقباً احساس ضعف و خستگی بدون علت می نمایند. گاه دیابت پنهان در پی یک سکته قلبی یا زخم پای درمان نشده و یا بیماریهای عروق چشم تشخیص داده می گردد. گاه هم این افراد با شکایت از خستگی و ضعف و افزایش دفعات عصبانیت به شما مراجعه می نمایند.

بنابراین توصیه می گردد برای افراد بالای چهل سال حداقل سالانه و برای افراد بالای پنجاه سال هر شش ماه یکبار چکاپ قند و مارکرهای بیماری های زمینه ای انجام گردد.

1) چه معیارهایی کافی است تا بتوانیم بگوییم یک فرد مبتلا به دیابت است؟

اولین قدم تهیه یک توضیح حال دقیق از بیماری است که با علائم پلی اوری و پر نوشی و بعضی از علائم ذکر شده در بالا به ما مراجعه نموده است. باید راجع به سابقه فامیلی ابتلا به دیابت، افزایش یا حتی کاهش وزن (گاهی در دیابت نوع 2 فرد چاق، بدون علت خاص یا حتی داشتن برنامه غذایی محدود نماینده وزن آغاز به کاهش وزن می نمایند.)، تپش قلب و بیماری های زمینه ای سوال می کنیم. قدم بعدی انجام تست های قند خون ناشتا و در صورت بالا بودن قند دو ساعت بعد هم چک می گردد.

2) آیا تفاوت بارزی در تشخیص دیابت آشکار و پنهان بر اساس قند ناشتا و قند دو ساعت بعد وجود دارد؟

بله. معیار عددی تشخیص برای دیابت آشکار و پنهان کمی فرق دارد. برای دیابت آشکار اگر قند ناشتا بیش از 126 و قند دو ساعت بعد بیش از 200 باشد، مجدداً هر دو تست را تکرار می کنیم؛ اگر همچنان بالا باشند تشخیص دیابت آشکار برای ما قطعی می گردد. برای دیابت پنهان اگر قند ناشتا بین 126- 110 و قند دو ساعت بعد بین 200- 180 درخواست بعدی ما آنالیز اندازه HbA1c است. اندازه باندینگ هموگلوبین به گلوکز در افراد سالم حدوداً 6% است در حالی که این عدد در افراد مبتلا به دیابت پنهان بین 9% - 8% است.

3) وقتی که مسلم شد فرد مبتلا به دیابت است، چه زمانی ضروری است برای فرد دارو آغاز کنیم؟

قبل از آغاز درمان باید بیمار را از نظر فشار خون، وزن، اندازه چربی های خون (تری گلیسریدها و کلسترول) و بعلاوه عملکرد کلیوی فرد بر اساس اندازه اسید اوریک و کراتینین مورد آنالیز قرار بگیرد؛ در مرحله اول سعی می کنیم در بیمارانی که مشکل زمینه ای دیگری ندارند از متفورمین به اسم قدم اول به همراه برنامه غذایی و ورزش استفاده کنیم. متفورمین باعث بهتر شدن سوخت و ساز قند و تقویت انسولین جهت بردن بیشتر قند به داخل سلول و کاهش اندازه گلوکز تولیدی از گلیکوژن های ذخیره ای کبد می گردد.

4) منظور شما از برنامه غذایی و ورزش برای این افراد، آیا برنامه غذایی خاص یا ورزش خاصی است؟

اساس رژیم درمانی در افراد دیابتی تفاوت چندانی با افراد سالم ندارد؛ فقط این افراد باید محور تغذیه خود را بر مبنای اعتدال و تنوع غذایی بگذارند، و علاوه بر دسته های اصلی مواد غذایی حتماً فیبر را در برنامه غذایی خود بگنجانند. غذاهایی مانند جو و دیگر حبوبات فیبر بالایی دارند؛ فیبرها علاوه بر تأثیرشان در کاهش اندازه کلسترول خون احساس گرسنگی را هم به تأخیر می اندازند. ورزش بهتر است یک و نیم ساعت بعد از خوردن غذا باشد و حد اقل نیم ساعت در روز را به ورزش اختصاص دهند، فقط باید دقت کنید در بیماری که دیابتش تحت کنترل نیست و مسائل زمینه ای هم دارد خود ورزش باعث تشدید این مسائل می گردد.

5) در صورتی که قند فرد با مصرف متفورمین کنترل نشد قدم بعدی چیست؟

یک ماه بعد از مصرف متفورمین مجدداً قند فرد را چک می کنیم، اگر همچنان بالا بود قدم بعدی استفاده از داروهای گروه Meglitinides است. که از داروهای رایج این گروه می توان به Repaglinide اشاره نمود که با نام های تجاریی چون Newbet, Novonorm و Prandin در بازار داروئی با دوزهای 0/5، 1 و 2 میلی گرمی موجودند.

منبع: ماهنامه پزشک امروز، شماره 129.. .

منبع: راسخون
انتشار: 11 مهر 1400 بروزرسانی: 11 مهر 1400 گردآورنده: sabza.ir شناسه مطلب: 1756

به "رژیم درمانی دیابتی ها" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "رژیم درمانی دیابتی ها"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید